Materac ze srebrem - prawda czy marketing?

Czy srebro w materacu jest bezpieczne?

To zależy od formy i stężenia. Metaliczne włókno srebrne utkane w materiał raczej nie budzi obaw, ale większość producentów idzie po taniej linii oporu i używa soli srebra lub nanocząstek nanoszonych w apreturze. Te maleńkie cząstki potrafią migrować, zarówno do potu, jak i przez skórę, co udowodniono w badaniu naukowym oceniającym uwalnianie srebra z tkanin podczas kontaktu z potem i tarciem. Prawdziwie bezpieczny produkt powinien mieć badania migracji według norm ISO 105-E04 czy ISO 6330 i spełniać wymogi unijnego rozporządzenia REACH. Tymczasem większość marek takich dowodów nie pokazuje. Dlatego sam fakt, że w opisie widnieje słowo silver, nie gwarantuje bezpieczeństwa.

Czy pokrowce na materace ze srebrem działają?

Srebro rzeczywiście zaburza metabolizm bakterii i grzybów, więc w laboratorium działa. Sęk w tym, że skuteczność zależy od tego, ile jonów zostanie w pokrowcu po kilkunastu praniach i miesiącach tarcia. Włókna nasączone jonami potrafią stracić właściwości bardzo szybko, a nanopowłoka ze srebra, choć jest trwalsza, niesie inne ryzyka. Niezależne prace naukowe pokazują, że ilość srebra uwalnianego z tekstyliiów spada lawinowo już po pierwszych cyklach prania, co obniża efekt antybakteryjny. W praktyce najpewniejszą metodą utrzymania higieny pokrowca wciąż pozostaje jego regularne pranie w 60°C, a nie srebrne dodatki.

Co daje srebro w pokrowcu na materac?

W folderach reklamowych pokrowców na materace znajdziesz różnorakie obietnice. I faktycznie, świeżo zaaplikowana warstwa srebra może ograniczyć rozwój mikroflory i spowolnić pojawianie się przykrego zapachu potu. Jednak korzyści są ograniczone dwoma czynnikami. Po pierwsze, potrzeba odpowiednio wysokiego stężenia jonów, a po drugie, jonowa aktywność stopniowo wygasa wraz z użytkowaniem i praniem. Pozostaje też wątpliwa kwestia bezpieczeństwa.

Jak działa apretura z jonów srebra w materacu?

Najczęściej stosuje się technikę pad-dry-cure. W tej technice tkanina jest przepuszczana przez kąpiel ze związkami srebra, odciskana z nadmiaru roztworu, suszona i utrwalana w piecu. Podczas utwardzania jony lub nanocząstki kotwiczą się w błonach polimerowych włókien, tworząc cienką powłokę. Z punktu widzenia biologii srebro oddaje jony Ag?, które dezaktywują kluczowe enzymy mikroorganizmów, blokując ich podział. Badania nad tkaninami wzbogacanymi jonami srebra potwierdzają znaczący spadek liczby bakterii E. coli i Staphylococcus aureus po dobie kontaktu, ale równocześnie notują sukcesywny ubytek srebra i spadek aktywności po serii prań i przy normalnym użytkowaniu.

Dlaczego lepiej unikać pokrowców z fizeliną i owatą?

Pokrowców z fizeliną i owatą zdecydowanie należy unikać. Fizelina (cienka włóknina) i owata (sprasowana włóknina poliestrowa) usztywniają dzianinę. Taki pokrowiec przestaje pracować razem z pianką, co pogarsza odczucie komfortu i punktową sprężystość materaca. Te przekładki często zamykają pory materiału i co najmniej częściowo blokują cyrkulację powietrza, co sprzyja gromadzeniu wilgoci i rozwojowi pleśni. Dodatkowo włókniny te mechacą się i rozrywają przy praniu. Rolą pokrowca jest ochrona i oddawanie wilgoci, a nie dorabianie kolejnej miękkiej warstwy. Za komfort odpowiada rdzeń materaca.