Jak radzić sobie z podwyższoną prolaktyną?

Co oznacza podwyższony poziom prolaktyny?

Podwyższony poziom prolaktyny, czyli hiperprolaktynemia, oznacza nadmiar tego hormonu we krwi. Prolaktyna jest produkowana przez przysadkę mózgową i odgrywa kluczową rolę w laktacji. Jednak jej nadmiar może prowadzić do różnych zaburzeń, takich jak problemy z płodnością, zaburzenia miesiączkowania, obniżone libido czy zmiany nastroju. Hiperprolaktynemia może być wynikiem zarówno czynników fizjologicznych (ciąża, stres), jak i patologicznych (guzy przysadki).

Czy wysoka prolaktyna zawsze oznacza guza?

Nie, wysoka prolaktyna nie zawsze wskazuje na obecność guza. Podwyższony poziom tego hormonu może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak stres, intensywny wysiłek fizyczny, sen, stosunek seksualny czy niektóre leki. Jednak bardzo wysokie stężenia prolaktyny, a zwłaszcza przekraczające 200 ng/ml, mogą sugerować obecność guza przysadki, takiego jak prolactinoma.

Czy prolaktyna może być podwyższona przez stres?

Tak, stres jest jednym z czynników, które mogą prowadzić do podwyższenia poziomu prolaktyny. Wpływa na to zarówno stres fizyczny, jak i emocjonalny. Przewlekły stres może prowadzić do utrzymującej się hiperprolaktynemii, co z kolei może powodować zaburzenia snu, zmęczenie, obniżenie nastroju i inne dolegliwości zdrowotne.

Jakie są objawy hiperprolaktynemii?

Objawy hiperprolaktynemii mogą różnić się w zależności od płci. U kobiet są to: zaburzenia miesiączkowania lub brak miesiączki, mlekotok niezwiązany z ciążą, niepłodność, obniżone libido, bóle piersi czy hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie. Z kolei u mężczyzn są to: obniżone libido, zaburzenia erekcji, ginekomastia, niepłodność oraz zmniejszenie masy mięśniowej. Niezależnie od płci można odczuwać zaburzenia nastroju, problemy z widzeniem, bóle głowy, zmęczenie oraz problemy ze snem.

Czym skutkuje hiperprolaktynemia?

Hiperprolaktynemia może prowadzić do wielu poważnych konsekwencji zdrowotnych. U kobiet może powodować brak owulacji, a u mężczyzn obniżenie jakości nasienia. Wpływa na inne hormony, co może prowadzić do niedoczynności tarczycy czy zaburzeń funkcji nadnerczy. Zwiększa ryzyko depresji, lęków i innych zaburzeń nastroju. Zakłóca rytm dobowy i jakość snu. Może prowadzić do przyrostu masy ciała, osteoporozy i innych zmian w ciele.