Polski (PL)Niemiecki (DE)Angielski (EN)
Informacje o produktach: +48 509 940 633 | Obsługa zamówień: +48 512 999 218
0

Jak nie dać się pokonać tendinopatii?

24 marca 2022
Tendinopatia, zwyrodnienie ścięgna, ból nogi
Tendinopatia to stan charakteryzujący się uszkodzeniem lub degeneracją ścięgien, który stał się częstym problemem zdrowotnym. Odnosi się do niepożądanych zmian w ścięgnach, czyli strukturach łączących mięśnie z kośćmi. Temogą obejmować degenerację, uszkodzenia lub zwyrodnienia, prowadząc do bólu i utraty elastyczności.

Wśród osób aktywnych fizycznie tendinopatię spotyka się najczęściej. Jednak schorzenie to dotyczy nie tylko sportowców, ale również osób prowadzących siedzący tryb życia, choćby pracujących przy komputerze. Wywołuje ona ból, opuchlicznę czy poranną sztywność, co wpływa na utratę sprawności. Dlatego też tendinopatii nie należy ignorować.

Tendinopatia, gdy jest bagatelizowana lub leczona nieprawidłowo, bardzo często prowadzi do przewlekłych trudności zdrowotnych. U części osób utrudnia codzienne funkcjonowanie, a przez to negatywnie wpływa na jakość życia. Jednak obecna wiedza medyczna daje możliwość skutecznego jej wyleczenia. 
Zwyrodnienie ścięgien, leczenie tendinopatii, ból przy ruchu

Objawy i diagnozowanie tendinopatii

Dla właściwej diagnozy tendinopatii ważne jest w pierwszej kolejności poznanie i zrozumienie charakterystycznych objawów, których znajomość umożliwi podjęcie działań, czyli wdrożenie szybkiego i adekwatnego leczenia tego schorzenia. Jednym z głównych objawów tendinopatii jest specyficzny ból w obszarze, który jest nią dotknięty. Ból ten może być łagodny na początku, lecz nasila się z postępem choroby.

Innym z objawów jest ograniczony zakres ruchów, który przy tendinopatii występuje często. Pacjenci z tendinopatią zauważają trudności w wykonywaniu pełnych ruchów związanych z mięśniami, które są powiązane z chorym ścięgnem, co daje właśnie taki efekt. Poza tym obszar dotknięty tendinopatią może być cieplejszy i obrzęknięty, przez co skóra wokół ścięgna może się różnić.

Tendinopatia przynosi też ból podczas aktywności, który zazwyczaj nasila się podczas wykonywania określonych ruchów, a przede wszystkim aktywności fizycznej związanej ze zmienionym chorobowo obszarem. Pacjenci doświadczają bólu podczas snu, zwłaszcza jeśli ścięgno jest obciążane w nocy.
Tylko właściwa diagnoza i leczenie pomogą pokonać tendinopatię.
Do standardowych procedur diagnostycznych należy przede wszystkim, podobnie jak przy innych schorzeniach, rzetelny i głęboki wywiad medyczny. Dzięki niemu lekarz będzie w stanie zbudować diagozę w oparciu o rodzaj, czas trwania i nasilenie bólu, a także wszystkie zgłoszone przez pacjenta czynniki wpływające na ewentualne nasilenie lub łagodzenie tych dolegliwości.

Ważne jest też badanie fizykalne, w trakcie którego specjalista oceni obszar, co do którego istnieje podejrzenie tendinopatii. Pomoże on specjaliście zweryfikować hipotezę diagnostyczną przez sprawdzenie zakresu ruchu, obrzęku czy reakcji związanych z naciskiem, czemu służy badanie palpacyjne. Specjalista może zlecić testy funkcjonalne, aby ocenić, jak tendinopatia zdolność pacjenta do wykonywania codziennych czynności mimo stanu chorobowego.

Często wykorzystuje się obrazowanie medyczne, bowiem dostępne powszechnie badania obrazowe pozwalają dostarczyć szczegółowych informacji na temat stanu ścięgna, pozwalając na dokładniejszą diagnozę. W tym celu wykonuje się głównie rezonans magnetyczny (MRI) oraz ultrasonografię (USG), a więc pełni bezpieczne techniki. W niektórych przypadkach wykonuje się badania krwi mogące wykluczyć inne przyczyny dolegliwości.
Tendinopatia, uszkodzenie ścięgna, przeciążenie stawu

Najczęstsze przyczyny tendinopatii

Z zasady tendinopatia może dotyczyć różnych grup wiekowych i stylów życia. Jednak istnieją konkretne przyczyny, które znacznie podwyższają ryzyko wystąpienia tendinopatii. Zrozumienie tych przyczyn jest ważne dla profilaktyki przeciwko tendinopatii, ale również dla skutecznego zarządzania chorobą, jeśli ta się pojawi.

Narażenie ścięgien na nadmierne obciążenia, które występuje w szczególności w trakcie intensywnego treningu lub pracy, co wymaga wykonywania określonych ruchów, to obecnie najczęstsza przyczyna występowania tendinopatii. Obciążenia te prowadzą bowiem do degeneracji ścięgien i mikrouszkodzeń, które początkowo bywają niezauważalne.

Inną przyczyną tendinopatii jest częste stosowanie podczas pracy lub trreningu niewłaściwych technik, które uszkadzają ciało. Niewłaściwe techniki, a przede wszystkim podczas wykonywania ćwiczeń obciążających dane ścięgno, generuje nadmierne napięcie i przeciążenia, stwarzając warunki do rozwoju tendinopatii w danym obszarze.

Do jej rozwoju przyczyniają się też nagłe zmiany w aktywności fizycznej. Głównie jest to zbyt gwałtowne zwiększenie intensywności treningu, które obciąża ścięgna ponad ich zdolności adaptacyjne. Podobnie działa nagła zmiana rodzaju ćwiczeń, gdy dopiero co wykonywało się inne. Na biomechanikę ciała wpływa też stosowanie niewłaściwego obuwia lub sprzętu, co naraża ścięgna na dodatkowe obciążenia.

Tendinopatii sprzyja też wiek i otyłość, co wynika z biologii. Starzenie się organizmu wiąże się z naturalnym procesem degeneracji tkanek, w tym ścięgien. Dlatego też starsze osoby są bardziej podatne na tendinopatię. Natomiast zbyt duża waga ciała zwiększa obciążenie stawów, ścięgien i innych struktur, przez generowanie dodatkowej siły, ktora na nie napiera. To z kolei prowadzi do przeciążeń ścięgien, a także wielu innych dolegliwości.

Poza tym tendinopatia może być spowodowana czynnikami związanymi bezpośednio z genetyką lub zwyrodnieniami, co nie jest rzadko spotykane. Niektóre osoby mogą być predysponowane genetycznie do wystąpienia tendinopatii ze względu na specyficzne cechy ich struktury ścięgien, co wynika z mutacji genetycznych. Natomiast choroby takie jak reumatoidalne zapalenie stawów czy dna moczanowa często prowadzą do częściowego uszkodzenia ścięgien przez samą specyfikę dolegliwości, jakimi pozostają.
staw barkowy

Popularne rodzaje tendinopatii

Schorzenia ścięgien, czyli tendinopatie, mogą występować w różnych obszarach ciała. Warto jest znać rodzaje tendinopatii, aby mieć świadomość tego, jak na człowieka wpływają zapalenia ścięgien występujące w specyficznych stawach. Te najczęściej spowodowane są powtarzającym się przez dłuższy czas wykonywaniem tych samych ruchów.

Najbardziej popularna jest tendinopatia barkowa, która opiera się w zasadzie o zapalenie ścięgien mięśni stożka rotatora. Wśród nich wymienia się bardzo często mięsień nadgrzebieniowy, który odpowiada za unoszenie ramienia na bok, ale również mięsień podgrzebieniowy, jakiego rolą jest opuszczanie ramienia. Może ona dotknąć również mięśnia podłopatkowego, którego działanie umożliwia obracanie się ramienia, jak również mięśnia obłego mniejszego, także odpowiadającego za unoszenie ramienia na bok.

Obok tendinopatii barkowej, która jest powszecha u osób nadmiernie używających ramion, także tendinopatia łokciowa jest występuje dość często. To ją nazywa się łokciem tenisisty u osób grających w tenisa, a także łokciem golfisty u osób grających w golfa. Dotyka ona bowiem w pierwszej kolejności mięśni prostowników nadgarstka zaangażowanych w ruchy, które pozwalają go zginać. Może też występować w mięśniach palców, które odpowiadają za chwyt i manipulowanie przedmiotami.

Często mianem kolana skoczka nazywa się występującą w kończynach dolnych tendinopatię kolanową, czyli dotyczącą stawu kolanowego. Występuje ona najczęściej w więzadle rzepki, które odpowiada za stabilizację rzepki w stawie kolanowym, jakiej funkcją jest kontrolowanie kierunku działania mięśnia czworobocznego uda w czasie wyprostu kolana. Ten rodzaj tendinopatii często spotyka się u osób uprawiających skoki czy podobne aktywności wymagające częstego zginania i prostowania nogi.

Inny z jej rodzajów to tendinopatia skokowa, a więc powiązana ze ścięgnami w stawie skokowym. Głównie zaś dotyczy ścięgna Achillesa, które jest bardzo ważną strukturą dla mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia płaszczykowatego, a więc struktur odpowiadających za zginanie stawu skokowego. Z racji powszechnej znajomości mitologii greckiej, jest to bardzo znana przypadłość.
Ćwiczenia izometryczne, rozciąganie ścięgien, rehabilitacja, fizjoterapia

Rehabilitacja i ćwiczenia na tendinopatię

Tendinopatia wpływa na funkcjonowanie biopsychospołeczne niemal każdego chorego, a w tym znacznie ogranicza aktywność fizyczną tych osób. Jednak odpowiednio zaplanowana rehabilitacja, a w tym wykonywanie ćwiczeń z fizjoterapeutą, mogą bardzo znacząco pomóc w łagodzeniu objawów, jak również mieć udział w przywróceniu pełnej sprawności ruchowej osób ze zdiagnozowaną tendinopatią.

W pierwszej fazie leczenia tendinopatii istotne jest pozbycie się bodźca, który ją wywołuje, a więc zahamowanie aktywności, która może nasilać ból. Odpoczynek daje uszkdzonym ścięgnom szansę na regenerację, która odbywa się też nocą. Stąd też należy zadbać o higienę snu, bowiem może mieć ona kluczowe znaczenia. Warto także stosować techniki redukcji bólu, takie jak terapia chłodem lub ciepłem.

Następnie pomocna może być terapia manualna, a w tym ta prowadzona nowoczesną i skuteczną metodą Kaltenborn-Evjenth, której narodowym przedstawcicielem na terenie Polski pozostaje Mirosław Dębski, będacy jednym z najlepszych specjalistów. Fizjoterapeuci często wykorzystują terapię manualną do poprawy elastyczności i funkcji ścięgien. Może ona obejmować także masaż leczniczy, ktory pomoże w rozluźnieniu napiętych mięśni otaczających obszar dotknięty tendinopatią, zwiększając zdolności regeneracyjne.

Wykorzystuje się nadto ćwiczenia izometryczne, które pomagają w skutecznym wzmocnieniu mięśni bez ruchu stawu. Pacjenci z tendinopatią powinni skonsultować się z fizjoterapeutą w celu dostosowania tych ćwiczeń do indywidualnych potrzeb, jakie każdy z chorych posiada. Fizjoterapeuta może też zalecić ćwiczenia ekscentryczne, które obejmują wykonywanie kontrolowanych ruchów mięśni. Te pomagają w ponownym stopniowym obciążaniu ścięgien, co ma je przystosować do działania.

Zachęcamy również do zapoznania się z pozostałymi artykułami na najlepszym blogu o spaniu i zdrowiu, a także Encyklopedią Zdrowego Snu przygotowaną przez zespół specjalistów ONSEN®. Osobom dbającym o zdrowie kręgosłupa, polecamy zestaw ćwiczeń na kręgosłup przygotowany przez fizjoterapeutę.
Materac ortopedyczny, materace przeciwodleżynowe, sklep medyczny

FAQ: Tendinopatia

Co to jest tendinopatia?

Tendinopatia to ogólny termin medyczny, który określa różnorodne stany chorobowe ścięgien. Charakteryzuje się istotnymi zmianami w strukturze ścięgien, degeneracją lub uszkodzeniem tych struktur. Schorzenie to może dotyczyć ścięgien w różnych obszarach ciała, co prowadzi do bólu, ograniczenia ruchu i utraty funkcji.

Co oznacza tendinopatia ścięgien stożka rotatorów?

Tendinopatia ścięgien stożka rotatorów to specyficzny rodzaj tendinopatii, który charakteryzuje się odkładaniem soli wapnia w ścięgnach mięśni stożka rotatora, a więc w obrębie barku. Proces ten powoduje wzrost ciśnienia w ścięgnie oraz zmniejszenie przestrzeni dla otaczających je tkanek. Nazywa się go również wapniejącym zapaleniem ścięgien stożka rotatorów. Może ono prowadzić do bólu, ograniczenia ruchu i utraty funkcji barku.

Czym jest tendinopatia barków?

Tendinopatia barków to ogólny termin obejmujący wszelkie stany patologiczne ścięgien w obszarze barku. Dotyczy ona głónie mięśni stożka rotatora, takich jak nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, podłopatkowy i obły mniejszy. Schorzenie to może być wynikiem przeciążenia, urazu czy degeneracji.

Kto leczy tendinopatię?

Leczenie tendinopatii zazwyczaj jest prowadzone przez różnych specjalistów, co zawsze zależy od stopnia zaawansowania schorzenia. Plan leczenia zazwyczaj obejmuje ortopedów, fizjoterapeutów i psychologów. Niekiedy również reumatologów i neurologów. Konsultacja z lekarzem specjalistą pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Jak się leczy tendinopatię?

Leczenie tendinopatii zależy od stopnia zaawansowania schorzenia, a także jego przyczyny. W początkowych fazach tendinopatii często zaleca się ograniczenie aktywności, stosowanie terapii termicznej, a także fizjoterapię mającą na celu wzmocnienie i rozciągnięcie ścięgien. Warto nadto zadbać o higienę snu. Objawowo stosuje się leki przeciwbólowe czy kortykosteroidy. W przypadkach cięższych, konieczne może być rozważenie iniekcji kortykosteroidowych lub nawet interwencji chirurgicznej, zwłaszcza gdy inne metody nie przynoszą rezultatów.

Udostępnij
Newsletter - bądź na bieżąco!
Bez wyrażenia zgody nie możemy dodać Twojego adresu e-mail do bazy subskrybentów newslettera ONSEN®.
Dziękujemy za dołączenie do grupy subskrybentów newslettera ONSEN®!
Komentarze
Wystąpiły błędy w formularzu.
Imię lub pseudonim *
Adres e-mail (nie będzie widoczny)
Number telefonu (nie będzie widoczny)
Komentarz *
Dziękujemy za dodanie komentarza!
Więcej o ciele i umyśle: