Polski (PL)Niemiecki (DE)Angielski (EN)
Informacje o produktach: +48 509 940 633 | Obsługa zamówień: +48 512 999 218
0

Jak zmniejszyć napięcie mięśnia czworobocznego lędźwi?

15 lutego 2024
Mięsień czworoboczny lędźwi, QL, mięsień lędźwiowy większy, PSOAS
Przez wiele osób pomijany mięsień czworoboczny lędźwi (łac. musculus quadratus lumborum), opisywany w liteaturze skrótem QL, to niezwykle istotny element anatomiczny w obrębie dolnej części kręgosłupa. Jednak wpływ mięśnia czworobocznego lędźwi na funkcjonowanie znacznie wykracza poza tę część ciała. Najnowsze osiągnięcia nauki pokazują bowiem, że w połączeniu z przeponą i mięśniem lędźwiowym większym (łac. musculus psoas major), najczęściej w liteaturze zwanym PSOAS, staje się on wręcz kluczowy dla utrzymania równowagi i stabilizacji całego układu mięśniowego.

Jak wskazują atlasy anatomiczne, mięsień czworoboczny lędźwi jest u ludzi umiejscowiony po bokach kręgosłupa, gdzie tworzy charakterystyczny kształt. Jego główne funkcjonalności związane są z podtrzymywaniem kręgosłupa lędźwiowego, a przy tym również z uczestnictwem w ruchu tułowia. Współpracuje też z przeponą i mięśniem lędźwiowym większym, aby móc efektywnie pełnić  swoje funkcje.

Współpraca między mięśniem QL a mięśniem PSOAS ma istotne konsekwencje dla biomechaniki ciała. Wynika to z faktu, że mięsień PSOAS, będąc strukturą odpowiedzialną za ruchy miednicy i bioder, wraz z mięśniem QL tworzy dynamiczny duet wpływający na stabilność i równowagę posturalną. Tymczasem wszelki brak równowagi między tymi strukturami prowadzi do problemów posturalnych, które mają długoterminowe skutki dla zdrowia kręgosłupa.
Quadratus lumborum

Działanie mięśnia czworobocznego lędźwi

Mięsień czworoboczny lędźwi to bardzo ważny gracz w układzie mięśniowym dolnej części kręgosłupa. Jego działanie zdecydowanie wykracza poza funkcje stabilizacyjne. Właściwe zrozumienie tego, w jaki sposób mięsień QL współpracuje z innymi istotnymi strukturami, jakimi są mięsień lędźwiowy większy i przepona, pomaga uzyskać pełen obraz jego roli.

Funkcjonuje on w symbiozie z mięśniem PSOAS, czyli strukturą odpowiedzialną za ruchy miednicy i bioder. Wspólnie tworzą kompleksowy system mięśni, która wpływa na stabilność kręgosłupa, postawę ciała czy funkcję ruchową. Położony po bokach kręgosłupa mięsień czworoboczny lędźwi jest w tę pracę zaangażowany szczególnie w obrębie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a więc w jego dolnym obszarze.

Współdziałanie tych dwóch mięśni widać podczas podczas wykonywania podstawowych ruchów, a w tym unoszenia nóg, skręcania tułowia czy podnoszenia ciężarów, kiedy to działają wspólnie. Wspólnie tworzę one dynamiczną równowagę, co umożliwia człowiekowi płynne wykonywanie czynności.

Musimy pamiętać, że ważną rolę odgrywa tu też przepona, a więc główny mięsień oddechowy ludzkiego ciała. Kluczem do zachowania zrowia jest bowiem poprawne oddychanie, które pozwala na zmniejszenie napięcia mięśniowego. Umożliwia to relaksację i poprawę funkcjonowania całego układu mięśniowego. I to właśnie o tym traktuje oddychanie posturalne, na którym opiera się metoda PRI.
Mięsień czworoboczny lędźwi, ból krzyża, asymetria pleców

Najczęstsze schorzenia mięśnia czworobocznego lędźwi

U części osób mięsień czworoboczny lędźwi bywa przyczyną różnorodnych schorzeń i dyskomfortu, a w tym również bólu w krzyżu, który nie należy do przyjemnych. Jednym z głównych problemów z mięśniem QL, jakie notują specjaliści na całym świecie, jest jego nadmierna aktywność i napięcie. To natomiast w wielu przypadkach wynika z długotrwałego przez długi czas niezdrowych pozycji ciała, co niestety wiąże się również bardzo często z małą aktywnością fizyczną. Poza tym nadmierna aktywność mięśnia czworobocznego lędźwi wynikać może z niewłaściwych technik oddychania, co zaburza jego funkcje.

Warto pamiętać, że mięsień QL w wielu momentach działa w tandemie z mięśniem PSOAS, co powoduje, że ich nieprawidłowa współpraca może rodzić problemy, na które trzeba odpowiednio reagować. W szczególności na brak równowagi między nimi, jaki wywołuje wiele schorzeń. Wpływa on bezpośrednio na biomechanikę miednicy, a to z kolei wywołuje dolegliwości bólowe. Może też być przyczyną napięcia mięśniowego, które ograniczy zakres ruchu.

Mało docenia się również związki między mięśniem QL a przeponą, które także są bardzo ważne dla utrzymania zdrowej funkcji oddechowej, a więc również zdrowego organizmu. Zanotujmy więc, że na mięsień czworoboczny lędźwi wpływają złe nawyki i stres, które wywołują w nim wzrost napięcia prowadzący do zaburzenia jego funkcji. To z kolei utrudnia relaksację i zmniejsza elastyczność tego mięśnia, podobnie jak innych.

Osoby posiadające asymetryczny wzorzec są zdecydowanie bardziej podatne na problemy z mięśniem QL, aniżeli pozostałe osoby. Wynika to z faktu, że długotrwały brak równowagi między lewą a prawą stroną ciała prowadzi najczęściej do nadmiernego obciążenia jednej strony mięśnia czworobocznego lędźwi. To z kolei przynosi ból i dyskomfort, który utrudnia funkcjonowanie. Podobnie jak w przypadku niedostatecznej elastyczności otaczających kręgosłup mięśni, która w wielu przypadkach przynosi promienujący ból w różnych obszarach pleców.
Mięśnie kręgosłupa, restytucja posturalna, ćwiczenia korekcyjne na kręgosłup

Techniki restytucji posturalnej

W przypadku mięśnia czworobocznego lędźwi to właśnie techniki restytucji posturalnej, czyli PRI, są zdaniem wielu specjalistów najważniejszym narzędziem. Pozwalają one bowiem odzyskać równowagę mięśniową, co przekłada się na poprawę postawy ciała, za którą idzie złagodzenie bólu i dyskomfortu w dolnej części pleców. Podejście to uwzględnia kompleksowe spojrzenie na ludzkie ciało.

Te zaczynają się od identyfikacji asymetrii w ciele, możliwie najbardziej precyzyjnej. Stąd też terapeuci pracujący metodą PRI analizują wzorce ruchowe i postawę, aby zlikalizować obszary wymagające uwagi, nad którymi warto pracować. To właśnie mięsień QL jest za nie najczęściej odpowiedzialny, dlatego na nim się skupiamy.

Kolejny krok to korygowanie pozycji ciała przez starannie zaprojektowane dla danej osoby ćwiczenia i pozycje. W przypadku schorzeń mięśnia QL, terapeuci skupiają się głównie na ustawieniu ciała w taki sposób, który minimalizuje napięcie mięśniowe w jego obrębie, a także związane z nim struktury. To natomiast pozwala przywrócić równowagę między prawą i lewą stroną ciała.

Techniki oddechowe w metodzie PRI skupiają się na kontrolowaniu oddychania przez wykorzystanie przepony, co w konsekwencji pozwala zmniejszyć napięcie w dolnej części pleców, a więc również w mięśniu QL. Metoda ta zakłada także stosowanie specjalnych ćwiczeń, które wspierają współpracę między mięśniem QL a innymi strukturami. Te mają na celu wzmocnienie słabszych obszarów, ale także redukowanie nadmiernego napięcia.

Zastosowanie technik restytucji posturalnej w radzeniu sobie ze schorzeniami mięśnia czworobocznego lędźwi stawia na holistyczne podejście, które bierze pod uwagę całe ciało. Wielu pacjentów korzystających z terapii PRI często doświadcza znacznej poprawy zakresu ruchu, a w tym zmniejszenia bólu, co pomaga przywrócić dobrą postawę ciała. Współpraca z wykwalifikowanym fizjoterapeutą PRI przynosi więc wymierne korzyści.
Mięsień czworoboczny lędźwi, promieniujący ból kręgosłupa, gimnastyka korekcyjna

Przykładowe metody w PRI

Poniżej przedstawiamy cztery przykładowe ćwiczenia z zakresu oddychania posturalnego (ang. postural restoration institute), nazywanego w skrócie PRI, jakie starannie dobraliśmy ze względu na ich potencjalne korzyści. Pomogą one osobom o asymetrycznym układzie ciała, u których występuje nierównomiernie rozwinięta przepona. Kluczowym elementem tych technik oddechowych jest prawidłowe wykonywanie oddychania.

Każde ćwiczenie z technik PRI powinno być powtarzane w seriach. Każda z serii obejmuje 5 oddechów wykonywanych według instrkcji. Zgodnie z zasadami metody, należy powtarzać je 3-4 razy z krótkimi przerwami. W trakcie ćwiczeń ważne jest wdychanie powietrza przez nos, a następnie pełne i prawidłowe wydychanie powietrza przez usta. Między kolejnymi wdechami stosuje się też 3 sekundy przerwy.

W przypadku braku odczuwania działania właściwego mięśnia, zalecamy zatrzymanie się i ponowne przeczytanie instrukcji, a dodatkowo zachęcamy do szczegółowego obejrzenia filmu wideo umieszczonego przy każdym ćwiczeniu. Trudności mogą wynikać z przyjęcia nieprawidłowej pozycji ciała, natomiast rzadziej są konsekwencją doznawanych problemów z oddychaniem. Trzeba też pamiętać, że techniki PRI opierają się na testach i badaniach, jednak bez możliwości zbadania konkretnego przypadku i poznania historii zdrowia, nigdy nie można być pewnym co do działania jakiejś metody u danej osoby.

Techniki te nie są łatwe, a często wymagają perfekcji w wykonywaniu każdego szczegółu. Na finalną skuteczność ćwiczeń wpływają niekiedy dość nieoczywiste czynniki. Wśród nich choćby problemy z uzębieniem czy wzrokiem, ale również dolegliwości ortopedyczne, a przede wszystkim niestabilność stawów. Warto też pamiętać, że techniki PRI nie są ćwiczeniami siłowymi. Ich zadaniem nie jest tworzenie napięcia, ale rozluźnianie ciała, co stanowi kluczową zasadę. Sukces wymaga więc ciepliwości i wysiłku, a także gotowości do nauki.
Mięsień dwugłowy uda, bolące udo, ból miednicy

1. Ćwiczenie na ścięgna podkolanowe

Pierwsze ćwiczenie to supinacja 90-90, która w stosunkowo prosty i niewymagający sposób angażuje mięśnie obu nóg przez utrzymanie stóp na ścianie. Wymaga ono użycia małej piłki o średnicy 10-15 centymetrów. Nie należy jednak korzystać z wałków czy piłek do masażu, bowiem te mogą wpłynąć na to, że w trakcie dojdzie do nieprawidłowego ułożenia stawów, co zmniejszy skuteczność ćwiczenia.

 

 

Umieść małą piłkę między kolanami, a następnie delikatnie ściskaj ją jednym z kolan. W tym czasie stopy obu nóg muszą być umieszczone płasko na ścianie. Musisz czuć dotyk ściany na piętach stóp, co ułatwi aktywowanie się mięśnia dwugłowego uda. Te metody mogą wydawać się proste, ale są bardzo techniczne. Przez to niezwykle łatwo jest wykonać je nieprawidłowo. Ćwiczenie przywraca prawidłową pozycję miednicy, a tym samym pomaga ją skutecznie wzmocnić za pomocą używania mięśnia dwugłowego uda. Niektóre osoby mogą nie być gotowe na to ćwiczenie, stąd osobom początkującym poleca się wersję dwunożną, która jest łatwiejsza.

W trakcie ćwiczenia nie należy przesuwać bioder, co jest istotne przede wszystkim dla osób z bólem kręgosłupa lędźwiowego, u których nasiliłoby to dolegliwości. Dlatego też zaleca się rozpoczęcie ćwiczeń na ścięgna podkolanowe właśnie od jego dwunożnej wersji. Zwłaszcza wtedy, gdy obie strony miednicy są skręcone do przodu, co u wielu ludzi związane jest ze wzorcem PEC (ang. posterior exterior chain), który występuje głównie u osób mających siedzący tryb życia, ale również być konsekwencją urazu powodującego u chorego konieczność kompensacji uszczerbku powstałego na zdrowiu.

Warto pamiętać, że dwunożna wersja ćwiczenia jest łatwiejsza, ponieważ obie stopy opierają się o ścianę, a tym samym biodra znajdują się w stabilnej pozycji. To świetna pozycja do praktykowania prawidłowej techniki oddychania. Pamiętaj o próbie ciągnięcia pięt w dół, czyli w kierunku podłogi, nawet jeśli same się nie ruszają. To bowiem aktywuje mięśnie dwugłowe uda, co dodatkowo je wzmocni.

Jeśli odczuwasz napięcie tylko w prawym lub lewym mięśniu dwugłowym uda, warto jest nieco zmniejszyć nacisk na daną stopę, aby umożliwić lepsze wyczucie drugiej strony. To może również wskazywać, że wersja z jedną nogą będzie dla Ciebie bardziej odpowiednia. Można również zmieniać nogi, usuwając jedną stopę ze ściany i kładać kolejną, przy czym pośladki muszą pozostać nad ziemią. Pozwoli to porównać różnicę w odczuciach między lewym a prawym mięśniem dwugłowym uda.
Ćwiczenia oddechowe, neurofitness, właściwe oddychanie

2. Ćwiczenie na mięsień przywodziciel długi

Ćwiczenie polegające na jednostronnym skrzyżowaniu nóg podczas leżenia na boku, w połączeniu z właściwym oddychaniem to technika, która doskonale współgra z naszymi metodami rozszerzania klatki piersiowej, o których piszemy poniżej. Możesz również wykonać ćwiczenie rozszerzania klatki piersiowej przed tym ćwiczeniem. To bowiem może sprawić, że będzie Ci je łatwiej wykonać, choć u części osób daje odwrotny efekt.
 

 

Ćwiczenie pokazane w siódmej minucie filmu polega na pozycjonowaniu kości udowej przez aktywację mięśni przyśrodkowych uda, a więc przywodzicieli. To z kolei rozpoczyna proces wzmacniania trenowanego biodra, ucząc je w ten sposób schematów służących do właściwego przesuwania się i rotacji wewnętrznej.

Pamiętaj, że prawa i lewa strona ciała wzajemnie się wzmacniają. W identyczny sposób działa górna i dolna część ciała, bowiem wszystko stanowi całość. Nasze organizmy stanowią jedną całość, a więc tak należy je traktować. Musimy też wiedzieć, że oddychanie to ruch, co działa w obie strony, a więc pozwala stwierdzić, że ruch to oddychanie. I co do zasady to na nim opiera się funkcjonowanie wszystkich żywych istot.

Ćwiczenia oparte na restytucji posturalnej przeprogramowuje ludzki mózg do ponownego ustanowienia właściwego wzorca neuro-mięśniowego, a więc stanowi swoisty neurofitness. Ten wzorzec zatraca się przez wiele lat stosowania nieprawidłowego wzorca, jednak jego ponowne wykształcenie może nastąpić tylko przez świadome nauczenie się go w toku ćwiczeń.
Mięsień czworoboczny lędźwi, bóle lędźwiowe, leczenie kręgosłupa

3. Ćwiczenie na rozszerzenie klatki piersiowej

Trzecie z ćwiczeń wymaga większej wprawy, aby móc je poprawnie wykonać. Jego głównym celem jest rozszerzenie klatki piersiowej podczas wdechu. Zamknięta klatka piersiowa nie pozwala utrzymać miednicy w neutralnej pozycji, a tym samym uniemożliwia korzystanie z lewej części przepony, co źle wpływa na oddychanie. W takim przypadku bowiem dochodzi do nienaturalnej kompensacji przez używanie dolnej części pleców i szyi do wciągania powietrza do klatki piersiowej.

 

 

Wykonując to ćwiczenie gimnastyczne, które przedstawia powyższy film zwróć szczególną uwagę na to, aby miednica pozostała na swoim miejscu. W trakcie jego wykonywania musisz odczuwać napięcie w mięśniach brzucha, a jeśli tak się nie dzieje, to prawdopodobnie wykonujesz je nieprawidłowo. Upewnij się też, że pod lewym kolanem masz złożony ręcznik, który zapewni właściwą pozycję miednicy. Poza tym pamiętaj o oddychaniu, o którym mowa w tekście.

Ćwiczenie to służy promowaniu tylnego kierunku miednicy po lewej stronie, a także skutecznemu rozszerzaniu tylnej części klatki piersiowej po lewej stronie. Pozwala również wzmocnić łopatkę i strefę apozycji przepony (ZOA) po lewej stronie. Jeśli nie dasz rady utrzymać pozycji z podniesioną prawą ręką to pozostaw ją na podłodze, ale spróbuj utrzymać większość wagi ciała na lewej ręce. Ćwiczenie może być wykonywane również na prawą stronę ciała, gdy masz taką potrzebę.
Trening pośladków, ćwiczenia na nogi, gimnastyka tyłka

4. Ćwiczenie ud i pośladków

Kolejne z ćwiczeń fizjoterapeutycznych polega na poszerzeniu prawej strony klatki piersiowej podczas wdechu, a jednocześnie na zamykaniu jej lewej strony przy wydechu. Wymaga ono zablokowania oddychania prawą stroną brzucha, a także zachowania dużej kontroli nad działaniem mięśni międzyżebrowych.  

 

 

Musisz pozwolić prawej stronie tułowia opaść w kierunku podłogi na tyle, aby odczuć rozciąganie się jej podczas oddychania. Ćwiczenie to będzie efektywniejsze przy wciskaniu lewego kolana w ręcznik na tyle, aby odczuwać delikatne naciąganie wewnętrznej strony lewego uda. Dzięki temu wzmocnisz mięśnie miednicy wykorzystując prawą stronę mięśnia pośladkowego wielkiego (łac. musculus gluteus maximus) w ścisłej współpracy z lewą ścianą brzucha przy wydechu.

Upewnij się, że obie stopy pozostają płasko na ścianie, ułożone jedna na drugiej. Wyczuj łuk stopy prawej podczas podnoszenia prawej nogi. Zadbaj też, aby Twoje lewe ramię było umieszczone w trakcie ćwiczenia bezpośrednio pod prawym ramieniem. Pod lewą stroną ciała między żebrami a biodrem, umieść zrolowany ręcznik, aby ciało było poprawnie ułożone. Musisz odczuwać jak lewe biodro dociska się do podłogi.
Zasady zdrowego spania, higiena snu, zdrowy sen

Siedzenie a bóle kręgosłupa

Coraz więcej ortopedów i fizjoterapeutów słusznie zauważa, że niewłaściwy kąt siedzenia wpływa negatywnie nie tylko na biodra z uwagi na ich nieprawidłowe ustawienie, ale również na mięsień lędźwiowy większy i mięsień czworoboczny lędźwi przez nadmierne obciążenie. W szczególności należy kategorycznie unikać siedzenia na krześle, na którym kąt między udami a tułowiem wynosi 90°.

Siedzenie pod kątem 90° nie jest prawidłowe z punktu widzenia anatomii. Prowadzi ono do osłabienia mięśni wokół kręgosłupa, co wywołuje szereg dolegliwości. W pierwszej kolejności ból kręgosłupa lędźwiowego wynikający z nadmiernego obciążenia jego struktur. Docelowo jednak również schorzenia bioder i mięśni, które potencjalnie będą wymagać leczenia.

Jednym ze sposobów na rozciąganie mięśni lędźwi jest korzystanie ze specjalnie w tym celu skonstruowanych urządzeń. Wśród nich znajdują się taśmy do ćwiczeń mięśnia PSOAS w warunkach domowych. Te dają podobne efekty jak profesjonalny trening w klubie fitness. Skuteczne są też ćwiczenia PRI, które je wzmocnią.

W pełni innowacyjnym rozwiązaniem pomagającym utrzymywać właściwą pozycję podczas siedzenia jest krzesło biurowe Seiza, które stworzył polski producent ONSEN®. Jego konstrukcja pozwala na utrzymanie właściwej postawy podczas siedzenia. Zmusza przy tym do siedzenia w pozycji, która naturalnie rozciąga mięśnie lędźwiowe i pomaga utrzymać kręgosłup w prawidłowej pozycji. Przez regularne korzystanie z takiego krzesła, można skutecznie wspierać zdrowie mięśni lędźwiowych, a przy tym w bardzo prosty sposób przeciwdziałać negatywnym skutkom długotrwałego siedzenia.
Prawidłowe siedzenie, ergonomia pracy, ból kręgosłupa, meble biurowe

Znaczenie higieny snu dla mięśni

Zachowanie zdrowia wymaga higieny snu utrzymywanej na najwyższym poziomie. Wpływa ona bowiem na codzienne funkcjonowanie każdego z nas. Szczególnie na element psychologiczny i somatyczny, co jest ważne przy szybkim tempie życia, z jakim się mierzymy. Jest to aspekt, który często zaniedbujemy, choć zdecydowanie nie powinniśmy. Stanowi bowiem fundamentalny element życia który wpływa na wydolność i koncentrację.

Prawidłowo rozumiana higiena snu obejmuje szereg zdrowych praktyk i nawyków, które sprzyjają spokojowi i regeneracji w trakcie snu. Kluczem jest tu stały, a więc regularny harmonogram, na którym opieramy swoje spanie. Pozwala on na dostosowanie zegara biologicznego, co przyczynia się do łatwiejszego zasypiania. Pozwala także budzić się o ustalonej porze bez większych trudności.

Niezwykle ważny jest projekt sypialni mogący storzyć wygodne środowisko do spania. Na ten składa się komfortowy materac, który da właściwe podparcie. Obok niego ważna jest temperatura, wilgotność i oświetlenie, a więc elementy mikroklimatu sypialni. Warto zadbać o to, aby powietrze w sypialni było chłodne i nawilżone, zaś światło stonowane. Pozwoli to cieszyć się bardziej głębokim snem każdej nocy.
Dbałość o nawyki posturalne obejmuje właściwą higienę snu.
W ramach dbania o sen warto każdego wieczoru dbać o ograniczenie ekspozycji na światło niebieskie, jakie jest w bardzo dużych ilościach emitowane przez ekrany sprzętów elektronicznych, a więc smartfonów czy telewizorów. To pomoże we właściwej produkcji melatoniny, która odpowiada za sen. Podobnie zresztą jak należy ograniczać kofeinę, która utrudnia zasypianie, ale może też być przyczyną tężyczki, dotykając działania mięśni.

Oczywiście istotna jest regularna aktywność fizyczna, która pozytywnie wpływa na sen przez poprawienie jego jakości, szczególnie w zakresie ilości snu głębokiego. Poza tym skraca czas potrzebny na zaśnięcie, co także jest pożądane. Pamiętać trzeba jedynie, aby aktywność fizyczną zakończyć kilka godzin przed snem. Wieczorem warto jest zastąpić ją ćwiczeniami oddechowymi, które pozwolą też zredukować stres.

Nie od dziś wiadomo, że krótki sen lub niska jakość snu prowadzi do szeregu trudności zdrowotnych. Wśrod nich wymienia się głównie zaburzenia koncentracji i pamięci, ale ma to swoje przełożenie także na płaszczyznę somatyczną. Konkretnie zaś na osłabienie układu immunologicznego, krwionośnego i nerwowego, co również wpłynie na działanie mięśni.

Zachęcamy również do zapoznania się z pozostałymi artykułami na najlepszym blogu o spaniu i zdrowiu, a także Encyklopedią Zdrowego Snu przygotowaną przez zespół specjalistów ONSEN®. Osobom dbającym o zdrowie kręgosłupa, polecamy zestaw ćwiczeń na kręgosłup przygotowany przez fizjoterapeutę.
Materac na kręgosłup, materace korekcyjne, QL, PSOAS

FAQ: Mięsień czworoboczny lędźwi

Co to jest mięsień czworoboczny lędźwi?

Mięsień czworoboczny lędźwi, znany również jako mięsień QL, to ważna struktura anatomiczna w dolnej części pleców. Jest to mięsień grzbietu, który rozciąga się od dolnej części kręgosłupa do dolnej krawędzi łopatki. Jego główne funkcje obejmują stabilizację lędźwiowego odcinka kręgosłupa oraz uczestnictwo w ruchach obracających tułów.

Jak wzmocnić mięsień czworoboczny lędźwi?

Aby wzmocnić mięsień czworoboczny lędźwi, istotne jest wykonanie odpowiednich ćwiczeń wzmacniających. Ćwiczenia na mięsień QL obejmują stabilizację kręgosłupa, wzmocnienie mięśni rdzenia oraz techniki restytucji posturalnej. Ważne jest, aby wykonywać ćwiczenia według instrukcji specjalisty oraz zawsze dostosowywać ich intensywność do swojego poziomu sprawności fizycznej.

Od czego może boleć mięsień czworoboczny lędźwi?

Ból mięśnia czworobocznego lędźwi może wynikać z różnych przyczyn, a w tym złego ustawienia posturalnego, przeciążenia, kontuzji czy nawet niewłaściwego wykonywania ćwiczeń. Nadmierne obciążenie mięśnia czworobocznego lędźwi wywołuje brak równowagi mięśniowej w okolicach pleców oraz problem z postawą ciała, co dodatkowo może przyczynić się do dyskomfortu lub bólu w tej okolicy.

Gdzie się znajduje mięsień czworoboczny lędźwi?

Mięsień czworoboczny lędźwi znajduje się w dolnej części pleców, na poziomie kręgosłupa lędźwiowego. Jest to obszar między dolną częścią kręgosłupa a dolną krawędzią łopatki. Składa się z czterech części, co nadaje mu charakterystyczny kształt. Jest on unaczyniony przez tętnicę podżebrową, tętnice lędźwiowe i tętnicę biodrowo-lędźwiową. Natomiast za jego unerwienie odpowiada nerw międyżebrowego XII oraz gałązki splotu lędźwiowego TH12 i L1-3.

Na czym polega technika restytucji posturalnej (PRI)?

Technika restytucji posturalnej (PRI) to podejście terapeutyczne, które koncentruje się na przywracaniu równowagi między lewą a prawą stroną ciała oraz na poprawie postawy. Metoda ta wykorzystuje ćwiczenia wzmacniające, techniki oddychania i pozycjonowania ciała, aby zminimalizować nierównowagi posturalne i poprawić funkcję mięśni. PRI jest często stosowana w terapii fizycznej i treningu funkcjonalnym w celu redukcji bólu, poprawy ruchomości oraz przywracania optymalnej postawy ciała.

Udostępnij
Newsletter - bądź na bieżąco!
Bez wyrażenia zgody nie możemy dodać Twojego adresu e-mail do bazy subskrybentów newslettera ONSEN®.
Dziękujemy za dołączenie do grupy subskrybentów newslettera ONSEN®!
Komentarze
Wystąpiły błędy w formularzu.
Imię lub pseudonim *
Adres e-mail (nie będzie widoczny)
Number telefonu (nie będzie widoczny)
Komentarz *
Dziękujemy za dodanie komentarza!
Więcej o ciele i umyśle: