Memory foam została opracowana
na zlecenie NASA w 1970 roku. Celem opracowania memory foam miała być poprawa amortyzacji siedzeń i ochrony przed zderzeniami. Służyć miała ona przede wszystkim
ochronie pilotów i pasażerów samolotów, zaś w drugiej kolejności statków kosmicznych.
Stąd też memory foam została stworzona jako materiał, który można stosować także w przemyśle meblowym, pozwalając na zwiększenie komfortu mebli, z których korzystamy
w ciągu dnia świadomie i przez krótki czas. Nie zaś jako materiał nadający się do zastosowania w produktach służących do snu, który trwa średnio przez 1/3 życia każdego z nas i odbywa się w warunkach całkowitej nieświadomości.
Receptura oryginalnej memory foam zakłada, iż jest ona
pianką zamkniętokomórkową, co oznacza po prostu, że jej komórki są zamknięte. Taka memory foam posiada jendak membrany, które dają jej zdolność do
cyrkulacji powietrza, lecz w bardzo ograniczonym zakresie wynoszącym
od 1 dm3 na minutę do 30 dm3 na minutę.
Perforowane komórki pianki memory foam podczas nacisku wypuszczają powietrze na zewnątrz, zaś przy zwolnieniu nacisku powoli wciągają je do z powrotem. Trwa to
nawet do kilku minut, czemu memory foam zawdzięcza nazywanie jej również mianem
pianki leniwej lub też
pianki lepkosprężystej.
Istnieją jednak również rodzaje memory foam, których parametry znacznie przewyższają powyższe. Są one bardziej hydrofilowe, dzięki czemu ich przepuszczalność powietrza zwiększa się nawet do 60 dm3 na minutę. W dalszym ciągu nie dorównują one otwartokomórkowym piankom wysokoelastycznym typu HR, jednak zdecydowanie przewyższają jakością inne pianki memory foam.
Na to, jakie parametry posiadać będzie miała memory foam, nie wpływa wyłącznie zastosowanie izocyjanianów i polioli oraz katalizatorów i inhibitorów, ale też metoda ich produkcji. Memory foam może być powiem produkowana w ramach dwóch technologii: pneumatycznej i chemicznej.
Memory foam produkowana metodą chemiczną cechuje się niską jakością, lecz jest tania w produkcji. Jej komórki co do zasady nie są perforowane, lecz zachowują spójną strukturę. Powoduje to, że ich dynamika jest bardzo ograniczona. Stąd też memory foam produkowana metodą chemiczną szybko i głęboko się zapada, a jednocześnie wolno powraca do pierwotnego kształtu. Dodatkowo przepuszcza powietrze w znikomym stopniu.
Lepsza jest natomiast memory foam produkowana z wykorzystaniem metody pneumatycznej. Ta bowiem posiada perforowane komórki, które zachowują odpowiednią dynamikę. Zapadają się one wolniej i płyciej, aniżeli te wytworzone metodą chemiczną. Memory foam tego rodzaju powraca do swojego pierwotnego kształtu stosunkowo szybko, a cyrkulacja powietrza jest w niej zdecydowanie lepsza.
Dodatkowo wytwarzanie memory foam z wykorzystaniem metody pneumatycznej gwarantuje jej stałą jakość i powtarzalność produkcji. To zaś daje pewność, że każdy egzemplarz produktu, jaki będzie ją zawierał, będzie posiadać te same właściwości i funkcjonalności.